Machu Picchu

Het is al donker als we weer in de trein stappen richting Ollantaytambo. De tafels zijn gedekt in de trein… krijgen we dan toch eten? Tegenover ons komen 2 Duitse vrouwen zitten die veel lol hebben met elkaar. Wij dachten deze rit te kunnen slapen na 2 intensieve dagen. Helaas is dat niet zo. Eerst krijgen we een brownie voor geschoteld waar we echt geen zin meer in hebben omdat we dachten dat we niks kregen in de trein hebben we een goede lunch genomen en een dessert na.
Toen Christien al lag te slapen hoorde ik iets door de intercom met authentieke kledij... De muziek werd opgeschroefd en jawel hoor daar stapte een soort nar de treincoupé binnen die prrrrrr geluiden maakt. OMG. Toen die ook nog wat reizigers mee trok om te dansen in de coupé voelde ik me helemaal ongemakkelijk. Als hij mij maar niet ziet. Blij dat dat af was kregen we het volgende vermaak. Een heuse modeshow. De treinbedienden paradeerden in de nieuwste alpaca creaties door de gang. De trein coupe vond het geweldig en klapten gezellig mee… ik niet. Vervolgens zagen we schuin voor ons dat het kind (helemaal dol geworden door die toestand natuurlijk) van Bale look a like begon te kotsen… naast ons ging de man zich omkleden en wist de vrouw tegenover hem ( die in slaap was gevallen) met druiven te bekogelen. Zucht….waar ben ik in beland?

Om 5 uur werden bij ons hostel opgehaald voor onze 2 daagse trip. De heenweg in de trein was het mooi weer en konden we goed naar buiten kijken. Bij km paal 106 werden we eruit gezet en daar zou onze trek beginnen. De guide Edwin stond ons op te wachten. Peruaan uit de regio met veel humor. We hebben heel wat afgelachen vooral ook omdat zijn Engels moeilijk werd begrepen door christien. Waardoor bij vertaling van mij ze een helder licht op de zaak kreeg. Oooh modder!!! (We denken eigenlijk dat het allemaal komt door de hoogte tabletten die Christien slikt)
Na een pittige klim via winay wayna ( ruïne) wat er ook al heel indrukwekkend uitzag, komen we bij de officiële inkatrail aan. Nu moeten we nog een stuk naar de zonnegate lopen en vanaf daar kunnen we machu picchu zien liggen.
Het groen van machu picchu is nog groener dan ik mijn gedachte. Dat komt natuurlijk door t regenseizoen. :)
We mochten even wat foto's nemen maar de volgende dag zouden we machu picchu nogmaals heel goed bezoeken.

De bus ticket terug was niet geboekt dus moesten we zelf betalen maar we zouden het terugkrijgen. Vervolgens was het hotel niet geboekt dus moesten we naar een andere. Waar we onze andere guide voor de dag erna zouden meeten. Die ons weer naar een ander restaurant begeleidde dan de vorige guide zei en vertelde dat de dag erna er een andere guide zou zijn voor de machu picchu. Maar we de volgende ochtend we wel om 5.15 moesten melden bij hem in de rij want hij had de bustickets en het geld wat we nog terug zouden krijgen van de andere busrit. Volgen jullie t nog? Het is Peru…

Er was idd een andere guide die een hele heldere uitleg over machu picchu vertelde. De andere guide bleef r toch bij en wij besloten na de rondleiding af te dalen naar Aguas Calientes om een duik in de hotsprings te nemen zodat we een beetje konden bij komen voordat we die gelukkige treinrit instappen. ;)

Om half 11 ’s Avonds kwamen we bij ons hostel aan en drukten op de bel. Niets. Christien hield de bel 5 minuten ingedrukt maar nee. Geen enkele beweging. Onee ik dacht al dat we nu op dit tijdstip nog door Cusco moesten gaan trekken op zoek naar een slaapplaats… Ah de buurvrouw komt buiten en zegt dat we maar aan de poort moeten rammelen maar geen verder geen sjoege. De pompbediende vertelde ons dat er verder in de straat geen hostels zijn en uiteindelijk aan de overkant weten we iemand te overtuigen om ons te helpen. Hij beent met stevige passen met me mee maar onder tussen zie ik dat de host met een plastic zakje komt aan lopen. Ah… daar issie dan! Gracias! Hij verontschuldigt zich niet maar biedt ons wel een kopje Colca tea aan op de kamer want we zijn door en door koud geworden. Als dan ook de douche nog koud is besluiten we voordat we gaan slapen morgen zeker iets anders te boeken!

De laatste dagen hebben we in de prachtige omgeving van Pisac door gebracht. Een (jawel daar komt hij weer) hippie dorp met vooral veel spirituele reizigers die op zoek zijn naar zichzelf (of willen geleid worden door een sjamaan). Waar de aiowaska ceremonies weer overuren maken. En waar ik natuurlijk prima tussen pas :| Verder is het hostel super fijn. Christien kreeg last van de usual reizigers diarree dus die heeft de kamer (en wc) van binnen goed bekeken. Ondertussen zag ik dat mijn band best leeg was en de buurman Ivan wist wel een monteur in t dorp. De terug weg mocht ik bij hem achterop de motor. Super leuk! De volgende morgen(toen Christien zich gelukkig weer beter voelde) vol goede moed ging ik weer bij Ivan achterop om mijn auto op te halen… helaas mijn auto stond r niet. Probleem met de band was iets groter en ze waren ermee naar een ander dorp. Om 5 uur kon k weer terug komen. Shit zeg want dan kan k Christien niet wegbrengen. En moet ze met de taxi. Helaas :(

Uurtje later chris10 dus uitgezwaaid nadat we allebei heel tevreden waren over onze avontuurlijke reis samen. Thx chris!! Lekker uitrusten en succes volgende week op school ;)

Het was onvergetelijk!