Baja ferry

We staan voor t banjercito loket waar geen mens te bekennen is. Er is iets met dinsdag waarvan ik denk dat het dinsdag gesloten is. Oeps, totaal geen rekening meegehouden, want we willen d boot vandaag nemen. Dus ik zeg tegen Adrian (die k d avond daarvoor door heel la Paz had gereden op zoek naar een pinautomaat die t wel deed.. hoe herkenbaar. Helaas gingen we zonder geld terug maar bleek na telefoontje dat d pas geblokkeerd was door d bank omdat hij een code had veranderd, dus wel opgelost ) “Neem jij de boot maar vandaag. Dan wacht ik wel tot donderdag (volgende boot)” . Daar wilde hij niks van weten. Dus toen we daarover aan t discussiëren waren, kwam ondertussen een vrouwtje aan lopen die plaatsnam achter de desk. Ah, toch niet gesloten  ik moest mijn auto nog importeren naar Mexico en dat kon hier. Uiteindelijk kwam Geraldo ook aansluiten en heeft me door het papier werk heen geloodst. Super aardige Engels sprekende man. Die het erg leuk vond dat ik ook soort van Gerarda heette. Toen we de TIP hadden gingen we naar het loket voor d boot. We hadden een ticket geboekt maar t geld werd maar niet afgeschreven. Ticket kon nog wel geregeld worden maar we moesten eerst d auto laten opmeten en wegen. Om bij het Weegstation d komen moesten we door security waar ik op een magisch knopje moest drukken ( die k gemist had bij d border maar nu realiseer dat the slow dutch man ook dingen door elkaar haalt). Bij groen licht kon j door bij rood niet. Ik kon geen camera of vinger id zien dus hoe het werkt? Geen idee. Kreeg ook geen antwoord op d vraag waarom? Hij werd iig groen  dus auto wegen, terug naar loket bij d boot ticket en om 11.30 was alles uiteindelijk heel vlot geregeld en was het nog ff een uitdaging om achter het hek vandaan t komen en terug naar la Paz t rijden voor een goed ontbijt.
Affijn ik ben d laatste dagen dus op pad met Adrian. Die had ik in San Diego al ontmoet. Hij fietst op zijn fatbike en rij de route met d car. Ik dacht eigenlijk hem niet weer t zien aangezien nadat ik san Diego had verlaten want ik ben natuurlijk veel sneller. Maar hij had een bus naar la Paz genomen omdat hij dit stuk toch niet wilde fietsen. Dus d fiets achter in d auto gegooid en hebben we samen rondje Baja gedaan aangezien we dat allebei wilden doen. Netzo gezellig! Waarvan todos Santos en San pulmo de mooiste plekken waren (Vooral de dirtroad er naar toe was echt heel tof, trots en blij met de wagen) Ga niet naar San Lucas of San Jose. Verschrikkelijk! Een soort van rijke Amerikaanse kolonie in Baja wat echt geen Mexico is.
We hadden ons totaal verslapen op d boot. Er werd al omgeroepen dat we d cabins uit moesten. Geen zonsopgang gezien. Wel ben ik stiekem met Paulo (de lift man) naar deck c gegaan tijdens het varen om mijn tas uit d auto t halen die k natuurlijk weer vergeten was. Ook wat extra truien want de airco is stervend koud op d boot.
In mazatlan Adrian weer opgepikt (hij moest als voetganger op d boot) en doorgereden naar San blas. Klein surf dorpje aan d kust waar we twee Canadese mannen en twee Amerikanen ontmoetten en uiteindelijk met zijn allen hebben zitten tafelen. Het blijft bijzonder om d bijbehorende verhalen te horen van andere reizigers.
Mexico mainland is groen. Ik dacht dat het nog wat dessert zou zijn maar nee. En veel meer bergen mooie uitzichten en prachtige stranden. Nu ben k niet echt een strandmens dus plan is om toch wel snel naar zuid door t reizen en daar zijn meer hike mogelijkheden en dan in quatamala Spaans te leren. Het is gewoon echt niet tof om meteen af te haken in een gesprekje. Laatst stonden we in d supermarkt iets af t rekenen en er kwam een super lang puber meisje( voor Mexicaanse begrippen echt heel lang en dat bind ;)) met haar 2 vriendinnen achter ons staan en beginnen te giechelen. Dus ik lachte naar ze en ze lachten terug. Maar toen we uit de supermarkt liepen gingen ze ons inhalen om te vragen where do You come from? Maar ze kenden Nederland niet en die zin hadden ze waarschijnlijk net zitten oefenen want daarna stonden we een beetje ongemakkelijk elkaar aan t gapen. Dus Spaans gaat het worden!!!
Ik weet nu al wat ik ga onthouden van Mexico…. De mensen wauw wat super lief en aardig en behulpzaam en… nouja daar kunnen wij echt een puntje aan zuigen 

Hoe is het daar? Ik las dat de staking een groot succes was? Hoe is het met d sneeuw? Ligt het er nog? Ik ben vooral aan het zweten in d zon en magarita's aan het drinken... Heeeeeel vermoeiend. Nee echt.. het is heel vermoeiend. De hitte maakt dat alles langzaam moet. Ik ben totaal in een " ach wat maakt het uit, kan morgen ook nog" terecht gekomen. We rijden een paar uur, zien wel waar we slapen en dat is dat. Dus sorry voor het lange wachten.. maar dat doet het hier met je ;)