Bad student

Donderdagmorgen half 9. Voordat ik iets kan uitbrengen begin in al te janken. Nee he! Mijn meastro Josue vraagt of ik homesick ben of gewoon a bad day? NO i'm not homesick. NO, i Just don’t like learning spaninsh. En neem zo goed en kwaad een slok van mijn capucino. Heb geen oog dicht gedaan die nacht. Bedacht dat ik Josue mee zou nemen naar een koffietent de Barista in de plaza zodat ik ff rustig kon uitleggen zonder andere studenten om me heen dat het niet aan hem ligt maar ik totaal ongemotiveerd iets aan het doen ben waar ik totaal geen zin in heb. In mijn hoofd dacht ik dat is goed voor me was om wat Spaans te kunnen maar van binnen echt totaal geen zin in. Verder doet het me veel te veel denken aan school en a. Heb ik zelf naar school gaan nooit leuk gevonden en b. Is dat volgens mij precies wat ik heb proberen achter te laten@home. Voel me totaal niet op mijn plek in deze 1 op 1 Spaanse les setting. Josue reageert gelukkig heel begripvol. Vertelt dat het al de derde keer is dat iemand hem verteld dat het niks voor hen is. Dus uiteindelijk kletsen we ook nog wat over andere dingen voordat we weer teruggaan naar school. We spreken af dat ik het wel afmaakt maar geen huiswerk meer doe. Pfffff wat een opluchting. Men… ja ik know .. ik ben een teacher!!
Esperansa the host is overigens een super lief mens en doet r alles aan om me op mijn gemak t stellen. Verder zit ik nog met 2 gelovige Amerikaanse meisjes die Spaans leren voor master ofzo en een Canadees vega stel die allemaal ontzettend serieus met hun Spaans bezig zijn en hun groenten. Ik niet. De hele familie woont in haar Casa. Haar twee zonen met vriendinnen en kleinkids. En als ik s morgens om 8 uur naar school loop heeft het wel wat om deel te nemen aan het Guatemalaans leven. Maar dat is het dan ook.
Nog nooit zo blij geweest op vrijdag na schooltijd :) maar ook omdat Adrian besloot de extra week Spaans te skippen en toch verder met me mee te reizen. Don’t know 4 how long…
Om de week even goed te verwerken en lichamelijk ff lekker aan d slag te gaan, besloot ik om op zaterdag mee te gaan met Wei, Chimg en Lorenzo om de vulkaan San Maria (3700m) beklimmen. Om op tijd beneden te zijn moesten we op een achterlijke vroege tijd d chickenbussen 6 uur!! Naar de voet van d vulkaan te nemen. Om 7 uur aan d wandel en het was zwaar! Tijdens onze toch werden we meerdere malen in gehaald door Guatemalians. Toen we na 3.5 uur de top hadden bereikt en toe waren aan ons rust, eten en genoten van een prachtig uitzicht. Bleek op dat moment om ons heen dat de Guatemalians hadden besloten om hun klaagzang boven op d berg te doen. Dus de stoere boys met hun harde muziek die ons net nog inhaalde, zaten nu op eens op hun knietjes luidruchtig te bidden en huilen. Heel intens allemaal.
We hadden een grote uitdaging aan de terugweg. Een en al glibberigheid en met mijn lange stelten lukt het me dan ook om maar 3 keer te vallen! De leukste keer was wel toen ik door Wei met twee handen geholpen werd en alsnog door zijn benen doorgleed naar beneden. Get the picture? :) Op een paar schrammen, blauwe plekken en modderige handen na, hebben we het overleefd en was ik keurig op tijd(na een goede douche) om Adrian te meeten in onze stam kroeg en met een wijntje in de hand te troosten op d goede afloop :)