Witte strepen

Hi there, can i ask You something? De douane dame gebaart dat ik gewoon door moet rijden. Oké, dan niet. Voordat ik het door heb, ben ik in Mexico. Wel een poortje doorgegaan, foto vd auto gemaakt. Geen loket gezien waar ik een visa kan regelen. Er was 1 keer iets dat je kon kiezen of je iets wilde aan geven maar dat wilde ik niet en daarna was er dus alleen maar snelweg. Ik had gelukkig gehoord en gelezen dat je in Enselada waar ik overnacht ook je visa kon regelen dus ik maakte me dan ook niet zo’n zorgen. Het enige wat jammer is dat je geen stempel krijgt dat je usa verlaat. :(

Gisteravond was mijn laatste avond in usa. Adrian had (denk ik) voor de gelegenheid een fles wijn gekocht. En die hebben we samen opgedronken en onze tijd in usa geëvalueerd en besproken hoe het zal gaan in centraal en Zuid-Amerika. Het was een fijne laatste plek waar ik weer hele leuke mensen ontmoet heb maar ook hele vreemde. Dus daarom ook weer veel gelachen. Ik ben wel 3 keer van kamer verwisseld(door die verschillende vreemde mensen). En de laatste nacht in een single room om ff goed t slapen. Het is voor het eerst dat ik in een hostel verbleef waar ik na 3 nachten niet onrustig werd en weg wilde. Ik weet niet of dat komt door d plek of dat ik sowieso misschien wat relaxter word.

“Do they have in the Netherlands also White stripes”. Hij kijkt omhoog waar een vliegtuig een wit spoor achterlaat. Uh, yes off course! Zeg ik. Okay, Then my friend is wrong. Hij vertelt dat zijn vriend denkt dat vliegtuigen drugs achter laten(witte strepen) in opdracht van d regering zodat de mensen het inademen en zich happy voelen. Sorry, maar ik kan mijn lachen dus dan echt niet inhouden. Hoezo crazy Americans?

Ik heb via the slow dutch man (die een heel spannend avontuur had beleefd aan d grens terwijl ik daar dus gewoon doorheen reed) een top app ontdekt. i Overlander heet t. Daar kon k dus precies in vinden waar het loket van d visa in enselada was, dat kon ik weer openen met maps.me en zo kom j dus gewoon de hele wereld rond. Tot nu toe alleen maar hele aardige mexikanen ontmoet(ook al zit ik in noord waar je gewoon zo snel mogelijk doorheen moet volgens alle mensen). Helaas was ik wel de enige gast in het hostel waar de (hele) familie ook zelf woont. De grandmother is super tof, kan geen Engels dus dat was handen en voeten werk. De volgende dag was ze aan het bellen en kreeg ik de telefoon in handen gedrukt. Wat ik begreep was het iemand in Mexico city die vervolgens ook alleen hello en goodbye kon zeggen dus dat was het dan alweer. Bijzonder maar heel lief.

Ik verheugde me ook zo zeer op d eerste tankbeurt. Iedereen zegt dat j dus belazerd wordt. Of te veel betaald of er niks ingaat. Dus ik netjes uit d auto en kijken of r wat ingaat en zeggen dat r voor 20 dollar gas in moet. Zo gezegd zo gedaan en er zat gewoon gas in d auto! Super blij! Waarschijnlijk wel teveel betaald maar ik was allang blij dat r wat inzat!

Het is wel een totaal andere wereld. Nu ben ik pas “echt” in het buitenland! De wegen zijn natuurlijk niet zo strak en glad als in usa. Maar ach dat heeft ook wel wat. Verkeersregels of snelheidslimiet… nope. Daar wordt niet aan gehouden. Ik heb geprobeerd om me er aan te houden maar voelde me al snel een reuze slak. Dus ga gewoon een beetje mee in de stroom vh verkeer. Lijkt me ook wel zo veilig. Ik had nog wel ff een hart-verzakking toen ik een vrachtwagen ging inhalen op een berg met doorgetrokken streep en te hard reed en vervolgens in mijn achterruit spiegel de politie zag rijden. Maar ik koelde snel weer af toen de politie mij inhaalde op de berg met doorgetrokken streep omdat hij waarschijnlijk vond dat ik te langzaam reed. ;)

Oja eten!!! Mmmmmm heerlijk! Nu al!!
Nou tot zover de eerste indrukken van het Mexicaanse leven. Ik ga morgen in konvooi verder naar het zuiden trekken.

Hoe is het daar? De surprises al klaar?