Trekking getrekt!

Ik kijk nog even achterom schijnend met een zaklamp in het pikkedonker of het wcpapiertje werkelijk de juiste weg heeft gehaald. Helaas.. het hangt op ooghoogte in de struik. Dat ziet iedereen morgenvroeg natuurlijk aangezien ik niet verder dan 3 meter van de tent vandaan zat. Dus er zit niks anders op om in nogmaals verder weg te gooien. Hoe krijg je het voor elkaar…

Ik lag al een paar uur wakker naar de stromende regen te luisteren in de tent. Wachtend tot het minder werd, uiteindelijk moest ik toch de regen trotseren. De vraag die die nacht wel 100 keer door mijn hoofd ging: WAAROM WILDE IK DIT OOK ALWEER?

Na door beautiful noord Peru te hebben gereden wilde ik super graag naar de cordillera’s Blanca. Natuurlijk om Laguna 69 te bewonderen maar ik was zo enthousiast dat ik i.p.v. een daghike, een ware trekking in gedachte had. En wel DE SANTA CRUZ. Eerlijk gezegd was de daghike naar Laguna 69 lichamelijk erg ingeslagen (ook omdat pas na 3 keer iets vergeten te zijn, we nog 2 uur moesten rijden, om 12 uur begonnen te lopen en om 4 uur bij de lake waren, WEL ALLEEN! Vervolgens net voor het donker bij de auto terug waren met als gevolg dat ik in het donker nog 2.5 uur in de Middle of nowhere op gravelroad moest terug rijden naar t hostel) maar wel grandioos MOOI ingeslagen. Dus ik zag die trekking in de ochtend erna nog niet helemaal zitten. De attitude viel me erg tegen. Maar we (Amandine) reden toch door naar Huaraz want een trekking in Caraz
(wat in onze ogen dichterbij lag) was niet te regelen.

's Middags voelde ik me al een stuk beter en de dame van de tours verzekerde me dat als ik Laguna 69 kon, de Santa Cruz ook prima te doen was. Het enige punt: het moest de dag erna wel starten anders zou ik niet op tijd terug zijn om Christien in Lima op te halen. En ja hoor dat kon! Dus opeens moest de laundry mijn was op dezelfde dag nog klaar hebben. Lavendria rapida had daar geen problemen mee. Ook moesten we snacks halen. We mochten naast onze daypack nog 1 andere plastic zak mee. Dus tas uitzoeken en parkeerplek auto regelen! Gelukkig kon de auto in de garage van t hostel blijven staan. Top!

Dag 1: Waarom?
Rondje hostels om mijn groepsgenoten op te pikken, 3 uur rijden ( half terug naar caraz) 4 uur wandelen. 10 km.
- 5.20 uur op :(
- 6 Nederlanders in een groep van 13
- De as van de colectivo (busje) brak door. Gevolg: uur wachten op een volgende bus. Die veel kleiner was en ik dus 2 uur opgevouwd tussen twee stoelen zat… waar is mijn auto?? Mis IT.
- Bij de eerste de beste brug presteer ik het om met 1 voet door de brug heen te vallen en belandde mijn voet in het water. Gevolg: begin van een 2 daagse(en nacht) natte voet. Ook mijn laatste pinkvingerkootje schoot even uit de kom omdat ik van die handige! Wandelstokken had gehuurd.
- Regen! Regen! Regen! Regen! Regen! Regen! Regen! Regen!... Oja en regen.
- Snurkende Tentmate
- Koud!
+ ???????

Dag 2: Dagmar
Vol goede moed gingen we van start de volgende ochtend. Wetend dat we de pas van 4750 meter over moesten, klimmen geblazen. En dat wel 4 uur lang. Na een uurtje wandelen, keek ik in Dagmar haar gezicht en die zag net zo wit als de pieken van de berg. Gaat het wel? NEE!! Het stijgen slaat op haar ademhaling en daarbij voelt ze misselijk. Ik licht de guide in. Optie of alleen naar beneden (en dat betekent dus helemaal naar het begin lopen en zelf met de colectivo terug naar Huaraz) of door. Dat voelt niet als optie. Dus stap voor stap verder. Colca bladeren in de mond en Poly Poly. Amandine en ik ontfermen ons over haar en gaan in slakken tempo (wat wij uitermate fijn vinden) verder. 11 km 1000m stijgen, 8 uur lopen.
- 5.30 op. :(
- Natte voet
- Snurkende tent mate
+ prachtig uitzicht bij punta Union!
+ Dagmar heeft het gehaald!
+ Mafiozo (de berg hond) volgde ons d hele tocht.
+ om 3 uur al op het kamp, tijd om bij te slapen.
+ Mooi weer!! :)
+ Pannenkoek als ontbijt :)

Dag 3: waar is die grote waterval?
Volgens guide Margarita ( heel toepasselijk) was de hike maar 1.5 uur stijgen en de rest dalen of vlak. Maar wel een lange dag! 33 km en wij deden er 10 uur over.
- Snurkende Tentmate
- Knie liep vol tijdens de lunchbreak
- De waterval was heel ver lopen!
+ 6.30 op :)
+ mooi lake viewpoint, indrukwekkende bergen. Je voelt j echt nietig.
+ 3 Nederlandse betweters verlaten de groep. Heerlijk relaxt vervolgens. En meer eten, meer dekens en meer matjes :)
+ Babynapken shower.
+ Een echte wc! Of nouja een gat in d grond! :)
+ super heldere sterrenhemel
+ Mooi weer :)

Dag 4: Daarom!
De laatste dag zouden we al rond 2 uur weer in Huaraz zijn. Wauw dus de middag lekker relaxen dat kunnen we wel gebruiken :) 2 uur dalen. 5 km.
- 6.00 op :(
- Snurkende Tentmate (nee oordoppen werken ook niet)
- Maffiozo heeft ons verlaten..
+ Prachtig weer, korte hike en we hebben de trekking getrekt!
+ Super tevreden:)

Het is erg goed om af en toe weer back to basic te gaan. 4 dagen in dezelfde kleren te lopen met of zonder natte voet. Of het regent of niet. Uiteindelijk lijkt niks meer belangrijk en wordt zelfs plassen in het wild de gewoonste zaak vd wereld. Heerlijk om actief te zijn in deze immens ruige en witte cordillera's. ( Die in nu alweer achter me heb gelaten…snik)

Ik weet weer precies waarom ik dit doe :)