Melkwitte mensen

Hi this is me. Mieke speaking. Net de familie af gezet op het vliegveld van Guayaquil. Een bloedhete (31 graden) miljoenenstad waar je absoluut niet heen hoeft als je daar geen vlucht hebt. Wel als je daar de familie gaat afzetten en nog ff geniet van de “laatste gezellige” rit op weg naar de airport. Lees dat we uiteindelijk op de busbaan belanden, vaders schreeuwt: LINKS!LINKS!LINKS! Moeders port vader in rug en schreeuwt: BEMOEI je er niet mee! JIJ rijdt NIET! Ik schreeuw: HOUD JE MOND!!! Karin zegt: Ga j hier rechtdoor????? JA! Ik rij rechtdoor. Links is terug en rechts tegen het verkeer in en achteruit kan niet aangezien er een BUS achter me staat! Nu maar hopen dat de busbaan in Ecuador iets anders inhoud dan in Nederland en natuurlijk is dat zo :) Maar zelfs dat ga ik missen nu ik besef dat ze er niet meer zijn! :(

Ja 2 weken zijn voorbij gevlogen. Na het Tarzan en Jane avontuur zijn we weer de Andes ingereden. Iets wat ons allen wel ligt. De wegen zijn prachtig ondanks dat het af en toe met bakken uit de hemel komt of we in een wolk belandden zodat ik de weg moet zoeken. (Gelukkig zijn er meestal lijnen op d weg) De Cotopaxi op naar 4800 meter was iets te hoog gegrepen voor Tarzan en Jane. Na de wandeling om het meer hadden ze hoofdpijn van de hoogte dus Ka en ik zijn de uitdaging aan gegaan. Het was maar 200m omhoog waar we dan hijgend 2 uur over gedaan hebben. Ik kreeg een beetje het gevoel dat ik de Kilimanjaro aan t beklimmen was, lopend door het lava gruis. Het uitzicht was echter prachtig. De chocomelk op de top hemels en zelfs de fotomomentjes met de lokale bevolking (want gringo’s uit Holanda), namen we op d koop toe.

Cuenca is overigens een prachtige stad! Gelukkig verbleven we daar 3 nachten en hadden we ons eigen appartement. Dus we hebben ons eigen potje gekookt en wat potjes skiboo en yatsee gespeeld. ( Skiboo is mijn favoriete vanaf nu ;) )

Nu weer in mijn uppie op pad maaarrrrr…. NIET VOOR LANG! Want mijn lieftallige vriendin oud collega chris10 komt me ook vergezellen vanaf 25 april voor 2 weken. Ik val een beetje in herhaling maar aan mij is dus de taak om op tijd in Lima te zijn. :)

Ik ben overigens nog wel even naar de vuurtoren in oldtown geweest met een Australische surfer. ( Die kom je dus in dit soort bloedhete plaatsentegen offcourse) waardoor ik toch nog een beetje positiever beeld van Guayaquil gekregen hebt. Old town is mooi gerestaureerd en de vuurtoren op de top geeft een prachtig uitzicht over de stad. Vanaf daar kon ik de vliegtuigen ook goed zien opstijgen dus pap, mam en ka uitgezwaaid al kon ik niet zien of het de KLM was. (Maar nog steeds: DO NOT GO THERE)

Lima is nog 1800 km te gaan. De teller in mijn magische jeep staat op 27000 km. En Ushuaia is nog zo'n 8000 km als ik rechtstreeks rij ;) Ik ben erg benieuwd hoe de laatste maanden gaan. Het wordt winter. En er schijnt een hele harde wind in Patagonië te waaien. De zon komt om 10 uur op en gaat om5uur onder. Ook spreekt men van wegen en parken die sluiten in de winter en dan heb ik het nog niet over de toeristen die wegblijven….. LEES: 1 GROTE UITDAGING :)

Dan wil ik nu nog wat bedankjes uitdelen:
Pap super tof en bedankt dat je je voet weer in een vliegtuig hebt gezet en naar Ecuador bent gevlogen. Ik weet dat j het super spannend vond en ik had het nooit gedacht na de resolute uitspraak: ik kom je niet opzoeken! Ik hoop dat ik niet te streng voor je was, maar rijden kan ik echt heel goed zelf nu. ;) Bedankt voor het meenemen van mijn nieuwe Adidasjes, erg blij mee. (die andere toffe Japanse waren letterlijk gebroken, ik verdenk mijn gaspedaal ervan)

Mam heel fijn en bedankt dat je je operatie aan je oog hebt uitgesteld om mij te bezoeken :) Wens je daar wel veel sterkte mee. Nu kan ik ook mijn haar weer met mijn favoriete shampoo wassen en nieuwe boeken lezen waarvan 1 al uit :) dank je wel voor je goede zorgen… was weer ff heerlijk om niet alles te hoeven doen :)

Karin, de organisator, mede navigatiesysteem en mijn roomie! Thanx dat je pap en mam onder j hoede hebt genomen tijdens d heel en terugvlucht. Ik weet een grote verantwoordelijkheid.:) Was gezellig ff bij te kletsen. En natuurlijk ook bedankt voor de loneyplannet van Argentinië en Chili! En de extra pillen voor in d EHBO etui. De speciale wax voor als ik mijn haar weer eens in d plooi wil doen. Oja en natuurlijk ook heel fijn toen ik uit mijn jeans scheurde (van dunheid, niet dikheid) dat ik die van jou kon overnemen ( ja mensen dat lees je goed! Ik kan de jeans van mijn zusje aan!) Nu moet jij een nieuwe kopen…. Ach wat vervelend nou ;)

Adios en wordt vervolgd! Ik hoor dat het LENTE wordt aankomend weekend? De IJssellooplopers heel veel succes!! Vergeet j niet in te smeren…. Er zijn wat melkwitte mensen die dat wel eens vergeten(of niet nodig denken te hebben) als ze in hun zwemtenue onder de evenaar staan…. Zucht. ;)